برای یک شیردهی راحت‌تر نکاتی وجود دارد که می‌توانید با امتحان کردن و تمرین آنها شیردهی موفق‌ تری داشته باشید. برای دانستن برخی از این نکات با همراه ما باشید.

تکیه بدهید : برای پشتیبانی بیشتر از پشت و دست‌هایتان، از یک صندلی راحت دسته‌‌دار و تعداد زیادی بالش استفاده کنید. بیشتر کاناپه‌ها به اندازۀ کافی از بدن شما پشتیبانی نمی‌کند و بدون بالش برای شیردهی مناسب نیست. چند بالش نیز زیر پای خود بگذارید، تا مجبور نباشید روی کودک خم شوید. یک چهارپایه ، زیرپایی ، میز عسلی یا چند ردیف کتاب نیز همین کار را می‌کند. قرار دادن یک بالش یا پتوی تاشده روی دامنتان نیز می‌تواند مانع از قوز کردن شما روی کودک شود.

سینۀ خود را با دست نگه دارید : در دوران شیردهی سینه‌های شما بزرگ‌تر و سنگین‌تر می‌شود و بهتر است در حین شیردهی ، از دست آزاد خود برای نگه داشتن سینه در وضعیتی به شکل حرف C کمک بگیرید ، یعنی چهار انگشت زیر سینه و انگشت شست روی سینه و بالای نوک سینه، طوری که چهار انگشت و انگشت شست موازی باشند و بین آنها شکلی شبیه حرف C ایجاد شود. 

همچنین می‌توانید سینۀ خود را در وضعیتی به شکل حرف V قرار دهید ، به شکلی که سینۀ خود را بین انگشت اشاره و انگشت وسط خود نگه دارید، طوری که انگشت اشاره بالای نوک سینه و انگشت میانی پایین آن قرار گیرد و شکلی شبیه حرف V بین آنها ایجاد شود. باید انگشت خود را حداقل 5 سانتی‌متر بالای نوک سینه و هالۀ رنگی دور آن قرار دهید ، طوری که کودک به جای نوک سینه ، انگشتان شما را در دهانش قرار ندهد.

بدن کودک را تکیه دهید : احساس راحتی و آسودگی کمک خواهد کرد که با آرامش و به شکل درست به کودکتان شیر بدهید. از بازو و دست خود، به علاوۀ بالش‌ها یا یک پتوی تاشده برای نگه داشتن سر ، گردن ، پشت و باسن کودک استفاده کنید و بدن کودک را در یک خط مستقیم نگه دارید. شما می‌توانید با ملایمت دست‌های نوزاد را کنار بدنش نگه دارید تا شیردهی را آسان‌تر کنید.

وضعیت شیردهی را تغییر دهید : برای پیدا کردن راحت‌ترین وضعیت شیردهی‌ روش‌های مختلف را امتحان کنید. بسیاری از زنان متوجه می‌شوند که بهترین راه برای جلوگیری از مسدود شدن مجاری شیر این است که به ‌طور منظم وضعیت شیردهی را تغییر دهند. از آنجا که هر وضعیت شیردهی به قسمت متفاوتی از نوک سینه فشار وارد می‌کند، ممکن است با این کار از زخم شدن نوک سینه نیز جلوگیری کنید. اگر در هر وعدۀ شیردهی ، سینه‌ای را که با آن شروع به تغذیه می‌کنید تغییر دهید، یعنی یک بار شیردهی را از سینۀ راست و بار بعد از سینۀ چپ شروع کنید، تولید شیر در سینه‌ها را افزایش خواهید داد.

با آرامش به نوزادتان شیر بدهید : چند نفس عمیق بکشید ، چشمانتان را ببندید و به موضوعات آرامش‌بخش فکر کنید. یک لیوان بزرگ آب سرد، شیر یا آب‌میوۀ خنک کنار دست خود بگذارید تا در حین شیردهی بنوشید ، زیرا وجود آب کافی در بدن به تولید شیر کمک می‌کند و همیشه سعی کنید در شرایطی که بیشترین آرامش را دارید به نوزادتان شیر بدهید.

زمان اتمام شیردهی را بدانید : در حالت ایده‌آل کودک شما وقتی که یک سینه یا هر دو را خالی کرده است ، به این نتیجه می‌رسد که به اندازۀ کافی غذا خورده است. اگر نیاز دارید که وضعیت قرارگیری کودک را تغییر دهید ، سینۀ دیگر را در دهان او بگذارید یا اگر به هر دلیلی نیاز دارید که شیردهی را متوقف کنید ، به آرامی انگشت کوچک خود را وارد گوشۀ دهان او کنید، شنیدن یک صدای آرام از دهان نوزاد به معنای آن است که عمل مکیدن را قطع کرده‌اید و در این زمان می‌توانید او را از سینه جدا کنید بدون این که نوک سینه را تحت فشار و در معرض آسیب قرار دهید.

برای برطرف کردن این مشکل بهتر است خیلی زود با پزشکتان تماس بگیرید. او می‌تواند توصیه‌های عملی بکند و راهنمایی‌ های لازم را انجام دهد. برخی از این راهکارها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

بررسی چفت شدن دهان نوزاد به دور سینه : بهترین وضعیت برای چفت کردن دهان ، وسط قرار نگرفتن نوک سینه در دهان است، به شکلی که بیشتر هالۀ زیر دور سینه در دهان نوزاد باشد. یک راه برای رسیدن به چنین وضعیتی این است که بینی نوزاد را با نوک سینه در یک خط قرار دهید. به شکلی که وقتی نوزاد دهان خود را باز کند ، لثۀ پایین او از زیر نوک سینه دور باشد. هنگامی که دهان او باز می‌شود ، فوراً نوک سینۀ خود را با آغوش گرفتن و چسباندن او به سینه در عمق دهانش جای دهید.

امتحان وضعیت‌های شیردهی مختلف : بعد از مدتی ممکن است دریابید که برخی از وضعیت‌های شیردهی، چفت کردن درست دهان به دور سینه را برای کودک شما آسان‌تر می‌کند و بسیار راحت‌تر از بقیه است. بهتر است سعی کنید مناسب‌ترین وضعیت را با امتحان کردن پیدا کنید.

شروع شیردهی از سینۀ کمتر آسیب‌دیده : نوزادان اغلب در طول یک وعده شیردهی از سینۀ دوم آرام‌تر شیر می‌خوردند زیرا کمتر احساس گرسنگی می‌کنند. پس بهتر است شیردهی را ابتدا از سینه‌ای شروع کنید که مشکلی ندارد یا آسیب کمتری دیده است.

استفاده از کمپرس سرد : برای بی‌حس کردن ناحیۀ آسیب‌دیده قبل از شیردهی یک کمپرس سرد را مدت کوتاهی روی آن بگذارید. سرما می‌تواند درد را کم کند، به ویژه در ابتدای شیردهی که معمولاً با درد بیشتری همراه است.

شستن ملایم نوک سینه‌ها :  هنگامی که نوک سینۀ شما دچار ترک‌خوردگی یا خونریزی می‌شود، بعد از هر وعدۀ شیردهی، سینه را با آب بشویید تا خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهید. یک بار در روز، با استفاده از یک صابون بی‌بو که خواص ضدباکتریایی نداشته باشد، به آرامی زخم را تمیز کنید و با آب بشویید. از زدن الکل، لوسیون یا عطر روی نوک سینه‌ها پرهیز کنید.

لانولین طبی مخصوص مادران شیرده : بعد از هر وعده شیردهی می‌توانید مقدار کمی از این پماد را به نوک سینه‌های خود بزنید. این پماد درد را تسکین می‌دهد و کمک می‌کند که زخم‌ها بسیار سریع‌تر و بدون تشکیل دلمه درمان شود. لازم نیست که لانولین را قبل از تغذیۀ نوزاد بشویید. اگر هم یک زخم باز روی نوک سینه دارید، پزشک احتمالاً یک پماد ضدباکتری برای آن تجویز می‌کند. لازم است طبق دستور پزشک آن را مصرف کنید و از استفاده خودسرانه از دارو و پمادها خودداری کنید.

پانسمان هیدروژل طراحی‌شده برای نوک سینه : این پانسمان‌ها تسکین‌ دهنده است و روند درمان را سرعت می‌بخشد. سعی کنید قبل از استفاده از پانسمان، از دست زدن به نوک سینه‌ها یا اطراف نوک سینه خودداری کنید، زیرا باکتری‌های روی انگشتان دست می‌توانند زیر پانسمان گیر بیفتند ، بنابراین پانسمان سینه را مرتب عوض کنید و به یاد داشته باشید که این پانسمان را نیز با تجویز پزشکتان مصرف کنید. مصرف ایبوپروفن یا استامینوفن معمولی، حدود 30 دقیقه قبل شیردهی می‌تواند به کاهش درد و ورم سینه کمک کند. اما حتی برای مصرف این مسکن‌ها نیز در دوران شیردهی بهتر است طبق نظر پزشکتان عمل کنید.

اگر نوک سینه‌های شما دچار ترک یا خونریزی شد، لازم است به پزشکتان مراجعه کنید، زیرا غیر از دردی که خودتان باید تحمل کنید، ممکن است کودکتان هم نتواند سینه را درست به دهان بگیرد تا شیر کافی دریافت کند و این ممکن است از دلایل اصلی ایجاد ترک نوک سینۀ شما باشد. همچنین اگر شیردهی برای شما بیش از حد دردناک است ، پزشک می‌تواند استفادۀ درست از شیردوش را به شما یاد بدهد، به شکلی که بتوانید سطح تولید شیر خود را حفظ کنید و از آسیب بیشتر به نوک سینه خودداری کنید.

شما می‌توانید حدوداً یک روز شیردهی را متوقف کنید و از شیردوش برای دوشیدن شیر استفاده کنید تا نوک سینه فرصت التیام داشته باشد. زخم‌های شما به سرعت التیام می‌یابد و شما دوباره می‌توانید با آسودگی به نوزاد خود شیر بدهید. اما اگر پس از 24 ساعت، نوک سینۀ شما هنوز هم دردناک است و خونریزی دارد یا اگر متوجه تب، التهاب ، ترشح ، چرک یا نشانۀ دیگری از عفونت پستان شده‌اید لازم است حتماً دوباره با پزشک خود تماس بگیرید، زیرا باکتری‌ها می‌توانند از طریق زخم باز وارد سینه شوند و عفونتی مانند عفونت پستان یا ماستیت را ایجاد کنند.

پستان از غدد شیر و کانالهایی که شیر را به نوک پستان منتقل می نمایند تشکیل می گردد. به افزایش بدون کنترل و نامنظم سلول های پوشش دهنده غدد شیر و کانال های آن و با ادامه افزایش آن با پخش شدن در نقاط مختلف بدن از طریق خون و لنف ها سرطان سینه گفته می شود. سرطان پستان پس از سرطان کبد، شایع ترین نوع سرطان در جهان می باشد.

بهترین روش پیشگیرانه در برابر سرطان پستان، تشخیص زود هنگام می باشد. روش هایی که امکان تشخیص زود هنگام را برای بیمار فراهم می نمایند عبارتند از:

• معاینه از سوی خود فرد
• معاینه فیزیکی سینه 
• انجام ماموگرافی و یا سونوگرافی پستان
• MRI 
• در نهایت بیوپسی

علت بروز سرطان سینه

شروع عادت ماهیانه در سنین پایین و یا یائسگی در سنین بالا ، احتمال ابتلا به سرطان سینه را افرایش می دهد. خانم هایی که بعد از سی سالگی از روش های پیشگیری استفاده می کنند و بچه ای ندارند ، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان سینه قرار دارند. استفاده از قرص های پیشگیری نیز شانس ابتلا به این سرطان را افرایش می دهد.

سبک زندگی

چاقی و اضافه وزن و یا مصرف غذاهای چرب، احتمال ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهند. افرادی که مشروبات الکلی در حد زیاد مصرف می کنند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان سینه قرار دارند. ورزش منظم  از جمله اقداماتی است که احتمال بروز سرطان سینه را کاهش می دهد

علائم سرطان پستان چه می باشد؟

توده های قابل لمس در پستان و در زیر بغل ، ترشح نوک پستان (یک طرفه ، به خودی خود ، به صورت خونی و یا ترشحات سروزی) ، تو رفتگی نوک پستان ، التهاب پوست و نوک پستان ، پوسته پوسته شدن ، عدم تقارن و یا بزرگی پستان ، متاستاز اعضاء دور دست از علائم سرطان پستان می باشد. توده های سرطانی ، توده هایی سفت تر ، نا مرتب و محدود می باشند که در بافت پستان براحتی تکان نمی خورند.